- ryć
- ndk Xa, ryję, ryjesz, ryj, rył, ryty1. «robić doły w ziemi; kopać, przekopywać, rozkopywać, grzebać»
Kret ryje korytarze w ziemi.
Dziki ryły pole.
◊ posp. Ryć pod kimś «działać podstępnie na czyjąś szkodę; intrygować»2. «wyrzynać na płycie metalowej, drewnianej, na kamieniu itp. ornamenty, napisy, rysunki; żłobić, rzeźbić»Sceny mitologiczne ryte w marmurze.
ryć się «zagłębiać się, zagrzebywać się (w czymś)»Koła ryły się w piachu.
Słownik języka polskiego . 2013.