sadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sadzaćam, sadzaća, sadzaćają, sadzaćany {{/stl 8}}– posadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sadzaćdzę, sadzaćdzi, sadzaćsadź, sadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
Западнославянские языки — Западнославянская Таксон: группа Ареал: Польша, Чехия, Словакия, Германия Число носителей: свыше 60 млн … Википедия
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
światło — 1. Coś rzuca (nowe) światło na coś, coś przedstawia się w nowym, innym świetle «coś przyczynia się do wyjaśnienia czegoś»: Znalezisko rzuca nowe światło na historię osadnictwa na terenie północnej Polski. Metr 01/03/2001. 2. Przedstawić się,… … Słownik frazeologiczny
kauzatywny — ∆ jęz. Czasownik kauzatywny «czasownik oznaczający powodowanie czynności lub stanu oznaczonych przez jego rdzeń, np. sadzać w stosunku do siedzieć» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
obsadzić — dk VIa, obsadzićdzę, obsadzićdzisz, obsadzićsadź, obsadzićdził, obsadzićdzony obsadzać ndk I, obsadzićam, obsadzićasz, obsadzićają, obsadzićaj, obsadzićał, obsadzićany 1. «sadząc drzewa, krzewy, kwiaty itp. rozmieścić je tak, aby rosły wzdłuż… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
powysadzać — dk I, powysadzaćam, powysadzaćasz, powysadzaćają, powysadzaćaj, powysadzaćał, powysadzaćany 1. «wysadzić, zburzyć, wypchnąć w górę wiele czegoś» Wróg powysadzał wszystkie mosty. 2. «pokryć wiele czegoś sadząc coś» Alejki powysadzane krzewami … Słownik języka polskiego
pozór — m IV, D. pozórzoru, Ms. pozórzorze; lm M. pozórzory «wygląd, powierzchowne wrażenie, zwłaszcza łudzące» Pozory dobrego wychowania, grzeczności. Ratować pozory. Wierzyć pozorom. Jego słowa miały pozór żartu. Pozory często mylą. ◊ Stwarzać pozory… … Słownik języka polskiego
