- sahajdak
- m III, D. -a, N. \sahajdakkiem; lm M. -ihist. «futerał z łukiem i kołczan ze strzałami; sajdak»‹ukr. z tur.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
sahaidac — sahaidác ( ce), s.n. – Teacă, tolbă de săgeţi. – var. săhăidac. tc. saydak (Şeineanu, II, 101), prin intermediul pol., rut. sahajdak (Tiktin), rus. sagaidak. Săhaidan, s.n. (Trans., leagăn portabil) este o simplă var. – Der. saidacar (var.… … Dicționar Român
sahajdaczny — sahajdacznyni przym. od sahajdak ∆ Hetman sahajdaczny «dawna godność wojskowa u Kozaków odpowiadająca w wojsku polskim (XVII w.) stanowisku hetmana polnego; osoba piastująca tę godność» ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
sajdak — m III, D. a, N. sajdakkiem; lm M. i → sahajdak … Słownik języka polskiego