Poeta satyryczny.
Powieść satyryczna.
Satyryczna wymowa utworu.
Satyryczne przedstawienie, ujęcie czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
satyryczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, satyrycznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z satyrą lub satyrykiem, będący satyrą, typowy dla satyry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Twórca satyryczny. Utwór o treści satyrycznej.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Bogumiła Żongołłowicz — Infobox writer name = Bogumila Zongollowicz birthdate = birth date|1955|11|9|df=y birthplace = Słupsk, Poland deathdate = deathplace = occupation = Writer movement = Dr. Bogumila Zongollowicz, writer and journalist, primo voto Stosuj (pseud.… … Wikipedia
Шубравцы — (польск. szubrawiec шельма, бездельник) ― самоназвание членов литературного либерального просветительского общества, существовавшего в Вильне в 1817 1822 и в 1899 1914 годах … Википедия
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
czterowiersz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «zwrotka o czterech wierszach; utwór poetycki złożony z czterech wierszy» Dowcipny, satyryczny czterowiersz. Zbiór czterowierszy. Pisywać czterowiersze … Słownik języka polskiego
epigramatyczny — «właściwy epigramatom; lapidarny, zwięzły; satyryczny» Epigramatyczny dowcip. Epigramatyczna zwięzłość. Utwór o charakterze epigramatycznym … Słownik języka polskiego
facecja — ż I, DCMs. facecjacji; lm D. facecjacji (facecjacyj) 1. «żart, dowcip, koncept, dykteryjka» Opowiadać zabawne, pocieszne facecje. 2. lit. «krótki żartobliwo satyryczny utwór epicki, często frywolny, pokrewny anegdocie lub fraszce,… … Słownik języka polskiego
komedia — ż I, DCMs. komediadii; lm D. komediadii (komediadyj) «gatunek dramatu, będący przeciwieństwem tragedii, wprowadzający elementy komizmu, charakteryzujący się żywą akcją i pomyślnym zakończeniem; utwór mający taki charakter» Dowcipna, zabawna… … Słownik języka polskiego
poemat — m IV, D. u, M. poematacie; lm M. y «dłuższy utwór, zwykle wierszowany, o charakterze epickim lub lirycznym» Okolicznościowy, wzniosły poemat. Poemat opisowy, dydaktyczny, liryczny. Poemat narodowy. Poemat satyryczny, żartobliwy. ∆ lit. Poemat… … Słownik języka polskiego
poeta — m odm. jak ż IV, CMs. poetaecie; lm M. poetaeci, DB. poetatów «autor dzieł literackich należących do dziedziny poezji, zwłaszcza utworów pisanych wierszem» Poeta liryczny, dramatyczny, satyryczny. Poeta narodowy. Natchniony poeta. Posłannictwo,… … Słownik języka polskiego
