- składnia
- ż I, DCMs. \składniani; lm D. \składniani1. jęz. «nauka o budowie wypowiedzeń, ich elementach składowych, o środkach i sposobach służących do ich wyodrębniania lub łączenia, powodujących układanie się ich w całość gramatyczno-komunikatywną; syntaksa»∆ Składnia rządu «rodzaj powiązania dwu członów zdania na zasadzie podrzędności - wyraz podrzędny musi być w takim przypadku, jakiego wymaga wyraz nadrzędny (np. słucham muzyki, ulica Moniuszki, syn niepodobny do ojca); związek rządu»∆ Składnia zgody «rodzaj powiązania wyrazów, w których wyraz podrzędny upodabnia swe formy do form wyrazu nadrzędnego, tzn. występuje w tym samym rodzaju, liczbie, przypadku lub osobie (np. piękna dziewczyna, rodzice wyjechali, siostry pozostały); związek zgody, kongruencja»∆ Składnia przynależności «związek, w którym wyraz podrzędny nie ma formalnych cech zależności od wyrazu nadrzędnego, lecz łączy się z nim tylko pod względem znaczeniowym; związek przynależności»2. jęz. «funkcja wyrazu w zdaniu; układ zdania, jego budowa»
Niepoprawne jest łączenie czasowników o różnej składni, np. poznał i zachwycił się piękną dziewczyną (zamiast: poznał piękną dziewczynę i zachwycił się nią).
Wyraz blisko ma różnorodną składnię, np. blisko domu, blisko z kimś współżyć.
Słownik języka polskiego . 2013.