Skrępować komuś ręce, nogi.
Skrępować kogoś instrukcją, przepisami, regulaminem.
Skrępowany wskazówkami, poleceniami.
Skrępowany godzinami posiłków, ustalonym rozkładem dnia.
Słownik języka polskiego . 2013.
skrępować (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. krępować (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrępować — Mieć skrępowane ręce zob. ręka 34 … Słownik frazeologiczny
związać — dk IX, zwiążę, zwiążesz, zwiąż, związaćał, związaćany związywać ndk VIIIa, związaćzuję, związaćzujesz, związaćzuj, związaćywał, związaćywany 1. «wiążąc połączyć końce czegoś» Związać sznurowadła. Związać chustkę, szalik pod brodę. ∆ Związać… … Słownik języka polskiego
postronek — m III, D. postroneknka, N. postroneknkiem; lm M. postroneknki «mocny, grubo skręcony sznur; powróz» Prowadzić krowę na postronku. Skrępować zwierzę postronkiem. Spętać konia postronkiem. ◊ Mieć nerwy jak postronki «mieć mocne nerwy, być spokojnym … Słownik języka polskiego
powiązać — dk IX, powiązaćwiążę, powiązaćwiążesz, powiązaćwiąż, powiązaćał, powiązaćany 1. «połączyć końce czegoś węzłem; związać» Powiązać sznury, postronki. Powiązać zerwane nitki osnowy. 2. «skrępować więzami kogoś, coś; umocnić, poformować coś wiążąc,… … Słownik języka polskiego
pozwiązywać — dk VIIIa, pozwiązywaćzuję, pozwiązywaćzujesz, pozwiązywaćzuj, pozwiązywaćywał, pozwiązywaćywany «związując połączyć, opasać czymś kolejno wiele czegoś lub coś w wielu miejscach; związać, skrępować wielu, jednego po drugim» Pozwiązywać końce wełny … Słownik języka polskiego
skrępowanie — n I 1. rzecz. od skrępować. 2. «uczucie onieśmielenia, zażenowania, brak pewności siebie» Mówić o czymś bez skrępowania. Opanować skrępowanie … Słownik języka polskiego
skrępowany — imiesł. bierny czas. skrępować (p.) skrępowany w użyciu przym. «czujący onieśmielenie, zażenowanie, odczuwający brak pewności siebie» Skrępowany czyimś zachowaniem, towarzystwem, czyjąś obecnością. Czuł się skrępowany zainteresowaniem swoją osobą … Słownik języka polskiego
spętać — dk I, spętaćam, spętaćasz, spętaćają, spętaćaj, spętaćał, spętaćany 1. «związać nogi (zwykle pasącemu się zwierzęciu), nałożyć pęta, skrępować pętami» Spętać konia. 2. «odebrać komuś (czemuś) swobodę działania; okiełznać, opanować, pohamować»… … Słownik języka polskiego
krępować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, krępowaćpuję, krępowaćpuje, krępowaćany {{/stl 8}}– skrępować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrudniać lub uniemożliwiać poruszanie się kogoś, mocno go … Langenscheidt Polski wyjaśnień
