- słuchowiec
- m II, DB. \słuchowiecwca; lm M. \słuchowiecwcy, DB. \słuchowiecwców«człowiek obdarzony dobrą pamięcią słuchową; typ słuchowy»
Słownik języka polskiego . 2013.
słuchowiec
Look at other dictionaries:
słuchowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. słuchowiecwcu || wcze; lm M. słuchowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zapamiętujący szczególnie dobrze to, z czym zapoznał się słuchowo, a nie wzrokowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być słuchowcem lub wzrokowcem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słuchowy — 1. «dotyczący narządu słuchu; wchodzący w skład narządu słuchu» ∆ anat. Trąbka słuchowa «przewód łączący jamę bębenkową ucha z jamą gardła, służący do wyrównywania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem atmosferycznym; trąbka Eustachiusza» ∆… … Słownik języka polskiego
