- smarkacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y a. -ówpot. «lekceważąco o kimś młodym, niedorosłym lub z gniewem o dziecku, zwłaszcza o chłopcu»
Taki smarkacz, a już pali.
Uspokój się, smarkaczu!
Słownik języka polskiego . 2013.
smarkacz
Look at other dictionaries:
smarkacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y || rzad. ów, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią lub z gniewem o dziecku, zwykle o chłopcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak ty się zachowujesz, smarkaczu! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chłystek — m III, DB. chłystektka, N. chłystektkiem; lm M. chłystektki, DB. chłystektków pogard. «młody, niepoważny człowiek; młokos, smarkacz; fircyk» Zarozumiały chłystek. Nie imponowały jej te chłystki. ‹z ukr.› … Słownik języka polskiego
chmyz — m IV, DB. a, Ms. chmyzzie; lm M. y 1. lm B. y «mały, niepozorny okaz zwierzęcia danego gatunku, zwłaszcza: mały, niepozorny koń» Dosiąść nędznego chmyza. 2. lm B. ów pot. lekcew. «mały, niepozorny człowiek; człowieczek, malec, smarkacz» ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
dzieciak — m III, DB. a, N. dzieciakkiem; lm MB. dzieciakki, D. dzieciakków «z odcieniem rubaszności, pieszczotliwości lub lekceważenia o dziecku» Nieznośny, rozkapryszony, rozwrzeszczany dzieciak. Uciszać, poskramiać dzieciaki. przen. «człowiek dorosły… … Słownik języka polskiego
gówniarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów obelż. wulg. «młodzik, smarkacz; człowiek, który nie dorósł do swego stanowiska czy ambicji, człowiek niepoważny» … Słownik języka polskiego
młokos — m IV, DB. a, Ms. młokossie; lm M. te y (ci młokossi), DB. ów lekcew. «dorastający chłopiec; młodzik, wyrostek, smarkacz, chłystek» Niedoświadczony, niedowarzony, niesforny młokos. Źle wychowane młokosy … Słownik języka polskiego
smark — m III, N. smarkkiem; lm M. i 1. D. u posp. «wydzielina z nosa» 2. DB. a; lm DB. ów posp. → smarkacz … Słownik języka polskiego
smarkaczowato — pot. «tak jak smarkacz» Wyglądał smarkaczowato … Słownik języka polskiego
smarkaty — smarkatyaci pot. «będący smarkaczem; mający cechy smarkacza, niedorosły; świadczący o niedorosłości, niedojrzałości» Smarkata pielęgniarka. Smarkaty wiek. Jesteś jeszcze smarkaty. smarkaty, smarkata w użyciu rzecz. «smarkacz, smarkula» … Słownik języka polskiego
smarkul — m I, DB. a; lm M. e, DB. ów ( i) pot. → smarkacz … Słownik języka polskiego
