- spiczasty
- «zwężający się na końcu w szpic; ostro zakończony»
Spiczasty nos.
Spiczasta wieża.
Spiczaste pazury.
Słownik języka polskiego . 2013.
spiczasty
Look at other dictionaries:
spiczasty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający ostre, stożkowe zakończenie; mający kształt stożka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spiczasty ołówek, patyk. Spiczasta czapka. Spiczasta wieża kościelna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
Spiczak Brzeziński (Adelsgeschlecht) — Stammwappen der Herren von Spiczak auf Briesen (an einem Hausgiebel im niedersächsischen Landkreis Uelzen) Die von Spiczak Brzeziński ([spitʃɔk bʐɛˈʑiɲski]) sind ein preußisch polnisches Adelsgeschlecht, dessen Stammsitz spätestens seit dem 16.… … Deutsch Wikipedia
cypel — m I, D. cypelpla; lm M. cypelple, D. cypelpli a. cypelplów 1. geogr. «wysunięta w morze, jezioro lub rzekę wąska część lądu; przylądek» Latarnia morska na cyplu. 2. «spiczasty, sterczący koniec czegoś» Gniazdo na cyplu skały. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
dydelf — m IV, DB. a, Ms. dydelffie; lm M. y zool. dydelfy «Didelphidae, rodzina małych (najwyżej wielkości kota) drapieżnych ssaków z podgromady torbaczy żyjących w lasach Ameryki Płn. i Środk., mających spiczasty pyszczek i futro o gęstym puszystym… … Słownik języka polskiego
iglasty — 1. «dotyczący igły liścia» Drzewo iglaste. Las iglasty. Iglasta ściółka leśna. 2. «o przedmiotach, rzeczach: przypominający igłę kształtem lub ostrym zakończeniem; wysmukły strzelisty, spiczasty» Iglasta skała, wieża. Iglaste minarety meczetu. 3 … Słownik języka polskiego
lancetowaty — «przypominający kształtem lancet; podłużny i spiczasty» Lancetowate liście … Słownik języka polskiego
ostroga — ż III, CMs. ostrogaodze; lm D. ostróg 1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, gwiazdką itp. przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia, głównie przyspieszenie jego biegu» ◊ Dać koniowi ostrogę «przynaglić konia do biegu … Słownik języka polskiego
pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… … Słownik języka polskiego
rożek — m III, D. rożekżka, N. rożekżkiem; lm M. rożekżki 1. lm M. rożki a. różki «nieduży róg na głowie zwierzęcia» Sarnie różki. 2. «niewielki przedmiot mający kształt rogu zwierzęcego (stożkowaty, często łukowato wygięty) lub przedmiot wykonany z rogu … Słownik języka polskiego
