spożyć

spożyć
dk Xa, \spożyćżyję, \spożyćżyjesz, \spożyćżyj, \spożyćżył, \spożyćżyty - spożywać ndk I, \spożyćam, \spożyćasz, \spożyćają, \spożyćaj, \spożyćał, \spożyćany,
książk. «wprowadzić pokarm, napój przez jamę ustną do żołądka; zjeść»

Spożyć posiłek.

Spożywać słodycze w nadmiarze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • spożywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spożywaćam, spożywaća, spożywaćają, spożywaćany {{/stl 8}}– spożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, spożywaćżyję, spożywaćżyje, spożywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 7}} jeść lub pić; konsumować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bar — I m IV, D. u, Ms. barze; lm M. y 1. «zakład gastronomiczny, zwłaszcza samoobsługowy, w którym można szybko spożyć posiłek, najczęściej przy bufecie» Bar nocny. Bar bistro. Bar szybkiej obsługi, bar samoobsługowy. Bar mleczny, kawowy, owocowy.… …   Słownik języka polskiego

  • jadłodajnia — ż I, DCMs. jadłodajniani; lm D. jadłodajniani «lokal, w którym można za opłatą spożyć posiłek» Stołować się w jadłodajni …   Słownik języka polskiego

  • przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… …   Słownik języka polskiego

  • skonsumować — dk IV, skonsumowaćmuję, skonsumowaćmujesz, skonsumowaćmuj, skonsumowaćował, skonsumowaćowany książk. «zjeść, spożyć coś» Skonsumować obiad …   Słownik języka polskiego

  • spożycie — n I 1. rzecz. od spożyć Spożycie obiadu, posiłku. Zdatny, niezdatny do spożycia. 2. «zużytkowanie zakupionych towarów na własne potrzeby; zużycie czegoś, konsumpcja» Spożycie cukru na jednego mieszkańca. Spożycie energii elektrycznej wzrasta.… …   Słownik języka polskiego

  • zatruć — dk Xa, zatrućtruję, zatrućtrujesz, zatrućtruj, zatrućtruł, zatrućtruty zatruwać ndk I, zatrućam, zatrućasz, zatrućają, zatrućaj, zatrućał, zatrućany «zaprawić coś trucizną, uczynić trującym» Zatruć wodę chemikaliami. Powietrze zatrute spalinami.… …   Słownik języka polskiego

  • zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… …   Słownik języka polskiego

  • jadłodajnia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. jadłodajniani {{/stl 8}}{{stl 7}} lokal, w którym można za opłatą spożyć tani i zwykle niewyszukany gorący posiłek {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • popić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, popić siępiję się, popić siępije się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spożyć wiele alkoholu w licznej grupie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Towarzystwo popiło się. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”