staroobrzędowiec

staroobrzędowiec
m II, DB. \staroobrzędowiecwca, W. \staroobrzędowiecwcze a. \staroobrzędowiecwcu; lm M. \staroobrzędowiecwcy, DB. \staroobrzędowiecwców
rel. «uczestnik ruchu religijno-społecznego w XVII wieku w Rosji, skierowanego przeciwko reformom liturgicznym w rosyjskim kościele prawosławnym; przedstawiciel grupy wyznaniowej powstałej w wyniku tego ruchu; starowierca»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • staroobrzędowiec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. staroobrzędowiecwcu || staroobrzędowiecwcze; lm M. staroobrzędowiecwcy {{/stl 8}}{{stl 7}} uczestnik ruchu religijno społecznego w Rosji w XVII w., wymierzonego przeciwko reformom w rosyjskim kościele… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • raskolnik — m III, DB. a, N. raskolnikkiem; lm M. raskolnikicy, DB. ów → staroobrzędowiec ‹ros.› …   Słownik języka polskiego

  • starowierca — m odm. jak ż II, DCMs. starowiercacy; lm M. starowiercacy, DB. starowiercaców → staroobrzędowiec …   Słownik języka polskiego

  • starowierca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. starowiercacy, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co staroobrzędowiec. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”