Rzeka bulgocze.
Woda bulgocze w czajniku.
Deszcz bulgotał w rynnach.
Indyk bulgocze.
Słownik języka polskiego . 2013.
bulgotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, bulgotaćoczę || bulgotaćocę, bulgotaćocze || bulgotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać dźwięk towarzyszący intensywnemu wydobywaniu się gazu na powierzchnię cieczy lub mieszaniu się cieczy z gazem : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
morda [mordę] w kubeł (nie bulgotać) — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} niegrzeczne wezwanie do zamilknięcia lub zachowania tajemnicy; zamknij się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kipieć — ndk VIIa, kipiećpi, kipiećpiał 1. «o płynach» a) «być w temperaturze wrzenia, wrząc rozpryskiwać się, bulgotać; burzyć się, pienić się, przelewać się» Mleko kipi. b) «bulgotać, rozpryskiwać się o coś, wirować, burzyć się» Kipiąca topiel. przen.… … Słownik języka polskiego
kipieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIb, kipiećpi, kipiećpiał {{/stl 8}}– wykipieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o płynach: wrząc, bulgotać, burzyć się, rozpryskiwać się, powiększać swoją objętość, podnosić swój poziom w naczyniu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bełkotać — ndk IX, bełkotaćoczę (bełkotaćocę), bełkotaćoczesz (bełkotaćocesz), bełkotaćocz, bełkotaćał, bełkotaćany 1. «mówić niewyraźnie, niezrozumiale» Bełkotać niezrozumiale, po pijanemu, przez sen. Bełkotać coś bez związku. 2. łow. «o cietrzewiach:… … Słownik języka polskiego
bulgotanie — n I rzecz. od bulgotać … Słownik języka polskiego
chlupać — ndk IX, chlupaćpię, chlupaćpiesz, chlup, chlupaćał chlupnąć dk Va, chlupaćnę, chlupaćniesz, chlupaćnij, chlupaćnął, chlupaćnęła, chlupaćnęli, chlupaćnąwszy 1. «o cieczy, substancji płynnej: przelewać się, wydając charakterystyczny odgłos;… … Słownik języka polskiego
chlupotać — ndk IX, chlupotaćocze (chlupotaćoce), chlupotaćał «o cieczy, substancji płynnej: przelewać się, wydając charakterystyczny odgłos; bulgotać, chlupać» Mleko chlupocze w bańkach … Słownik języka polskiego
gulgotać — ndk IX, gulgotaćocze a. gulgotaćoce, gulgotaćał «o przelewającym się lub gotującym płynie: wydawać charakterystyczne dźwięki; o niektórych ptakach: wydawać charakterystyczne dźwięki zbliżone do odgłosu gotującego się płynu; bulgotać» Zupa w… … Słownik języka polskiego
kotłować — ndk IV, kotłowaćłuję, kotłowaćłujesz, kotłowaćłuj, kotłowaćował, kotłowaćowany 1. pot. «mieszać co gwałtownie» Kotłować farbę w wiadrze. Nie kotłuj tak w tej szufladzie! ◊ Kotłować komu głowę «wywoływać zamęt w myślach; zawracać komu głowę» 2.… … Słownik języka polskiego
