strzelać

strzelać
ndk I, \strzelaćam, \strzelaćasz, \strzelaćają, \strzelaćaj, \strzelaćał, \strzelaćany - strzelić dk VIa, \strzelaćlę, \strzelaćlisz, strzel, \strzelaćlił, \strzelaćlony
1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać pocisk»

Strzelać z pistoletu, z karabinu, z fuzji, z procy.

Strzelać z dział.

Strzelać do celu, do ludzi.

Strzelać w ludzi, w drzewo.

Strzelać w powietrze, na postrach, na wiwat.

Strzelić w głowę, w serce.

Strzelać kulami, pociskami, śrutem.

Karabin strzela celnie.

∆ Strzelić do siebie, pot. strzelić sobie w łeb «popełnić samobójstwo używając broni palnej»
∆ Strzelać na wiatr «strzelać w górę, w powietrze, nie celując w nikogo»
◊ Strzelać dowcipami, żartami itp. «być bardzo dowcipnym, błyskotliwym w rozmowie; opowiadać efektownie dowcipy»
◊ Strzelać oczami, spojrzeniami, wzrokiem; czyjeś oczy strzelają «spoglądać bystro, ciekawie (często: zalotnie); zerkać, rozglądać się na wszystkie strony; ktoś zerka ciekawie, ktoś kokietuje wzrokiem, oczami»
◊ Prosto jak strzelił «zupełnie prosto, bez zakrętów (jak lot pocisku)»
pot. Strzelić byka, głupstwo, gafę «zrobić rażący błąd, popełnić głupstwo, gafę, postąpić niewłaściwie»
◊ Coś strzeliło komuś do głowy, posp. do łba «coś raptem przyszło komuś na myśl, ktoś wpadł nagle na jakiś (zwykle: dziwny) pomysł»
□ Człowiek strzela, (a) Pan Bóg kule nosi.
□ Tere-fere kuku, strzela baba z łuku «o czyimś próżnym gadaniu»
przen.

Z czyichś oczu strzela złość, gniew, radość.

2. częściej ndk «zabijać (zwierzynę) za pomocą broni palnej; polować ze strzelbą»

Strzelać zające, bażanty, kuropatwy.

Strzelony dzik, jeleń.

3. «wydawać odgłos przypominający strzały z broni palnej; powodować powstanie takiego odgłosu; uderzać z hukiem, trzaskiem; trzaskać»

Strzelać palcami, obcasami.

Strzelać batem, z bata.

Ogień strzela (iskrami).

Piorun strzelił.

Silnik samochodowy strzela.

Strzela komuś w stawach.

∆ Tłuszcz, słonina strzela «tłuszcz, słonina w czasie smażenia skwierczy, pryska»
◊ Strzelają korki (np. od szampana) «korki są wyciągane, wylatują z hukiem z butelek z winem»
◊ Jak z bicza strzelił «o upływie czasu: bardzo szybko, nie wiadomo kiedy»
◊ Jakby w kogoś piorun strzelił «ktoś jest ogromnie zaskoczony»
pot. Strzelić kielicha, wódkę, strzelić po jednym «wypić kieliszek wódki lub wina»
posp. Strzelić kogoś w twarz, w gębę, w pysk, w łeb, w ucho «mocno kogoś uderzyć; walnąć»
4. «sięgać wysoko, wznosić się wysoko; unosić się, tryskać, wybuchać; o roślinach: szybko rosnąć, wyrastać, także: wypuszczać pędy nasienne»

Wieże, kominy strzelały w niebo.

Płomień strzelił wysoko.

Fontanna strzela w górę.

Cebula strzelała w nasienie.

Pszenica strzelała w źdźbło.

5. częściej dk, pot. «wystąpić z czymś nagle, niespodziewanie; nieoczekiwanie powiedzieć coś; wypalić»

Strzelić coś bez namysłu.

6. górn. «odpalać ładunek materiału wybuchowego, powodować eksplozję takiego ładunku w otworach strzałowych; o materiałach wybuchowych: eksplodować»
7. sport. «w grach: silnie rzucać lub kopać piłkę, krążek, kierując je do bramki lub kosza przeciwnika»

Strzelić gola.

Strzelić bramkę, w bramkę, do bramki.

Strzelić kosza, do kosza.

Piłkarz pewnie strzela.

strzelać się
1. pot. «strzelać do samego siebie w celu samobójczym»
2. przestarz. «strzelać do siebie wzajemnie, pojedynkować się na broń palną»

Strzelali się o dziewczynę.

Strzelał się ze swym rywalem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • strzelać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, strzelaćam, strzelaća, strzelaćają, strzelaćany {{/stl 8}}– strzelić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, strzelaćlę, strzelaćli, strzelaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelać — 1. pot. Coś strzeliło komuś do głowy, posp. do łba «ktoś wpadł na jakiś dziwny lub nietypowy pomysł»: Mało nam nieszczęść, to jeszcze te prawicowe feministki rozlazły się jak wszy po telewizjach, radiach i gazetach, nigdy nie wiadomo, co tym… …   Słownik frazeologiczny

  • strzelać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usiłować popełnić samobójstwo przez strzelenie do siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzelać się z miłości. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelać – strzelić oczami [spojrzeniem, wzrokiem] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kimś, ku komuś} {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w celu szybkiego zorientowania się w sytuacji lub odnalezienia kogoś (czegoś) spoglądać szybko w różne strony, nie poruszając głową : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelać – strzelić [wypalić] z grubej rury — {{/stl 13}}{{stl 7}} używać dosadnych słów, jaskrawych sformułowań, przesadnych, zaskakujących argumentów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krytyk od razu strzelił z grubej rury, zarzucając wtórność i kiczowatość książce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelić — → strzelać …   Słownik języka polskiego

  • strzelić — 1. pot. Coś strzeliło komuś do głowy, posp. do łba «ktoś wpadł na jakiś dziwny lub nietypowy pomysł»: Mało nam nieszczęść, to jeszcze te prawicowe feministki rozlazły się jak wszy po telewizjach, radiach i gazetach, nigdy nie wiadomo, co tym… …   Słownik frazeologiczny

  • okno — 1. Okno na świat «to, co umożliwia kontakt ze światem, poszerza czyjąś wiedzę o świecie, dostarcza informacji»: W okresie międzywojennym, kiedy mieliśmy tylko niewielki pas wybrzeża z Gdynią, mówiono, że jest to polskie „okno na świat”. Jestem… …   Słownik frazeologiczny

  • kaczy — 1. «należący, odnoszący się do kaczki ptaka» Kacze jaja, pióra, pisklęta. ◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić mocno, skutecznie, nie napotykając oporu; strzelać do widocznego, bliskiego celu, mając pewność, że się trafi» 2. «podobny do… …   Słownik języka polskiego

  • kuper — m IV, D. kuperpra, Ms. kuperprze; lm M. kuperpry 1. «tylna część tułowia u ptaków, z której wyrastają pióra ogonowe» Gęsi kuper. ◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić, strzelać skutecznie, nie napotykając oporu, celować do widocznego celu… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”