- stworzyć
- dk VIb, \stworzyćrzę, \stworzyćrzysz, stwórz, \stworzyćrzył, \stworzyćrzony - stwarzać ndk I, \stworzyćam, \stworzyćasz, \stworzyćają, \stworzyćaj, \stworzyćał, \stworzyćany«powołać do życia, do istnienia; sprawić, że coś zaczyna istnieć, stać się twórcą, autorem czegoś; zrobić, uczynić, utworzyć, wytworzyć, zorganizować»
Stworzyć arcydzieło.
Stworzyć teatr, przemysł.
Stworzyć postać literacką.
Stworzyć własny świat, własne środowisko.
Stworzyć komuś jakieś warunki, możliwości.
Stworzyć miłą atmosferę.
◊ Ktoś, coś (jak) stworzony, stworzone dla kogoś, do czegoś, na kogoś, na coś «ktoś, coś odpowiedni, odpowiednie dla kogoś; ktoś szczególnie nadający się do czegoś, coś szczególnie stosownego w danej sytuacji; ktoś o cechach typowych dla kogoś, czegoś; coś charakterystycznego dla kogoś, czegoś»◊ Taki, jak (jakim) go Pan Bóg stworzył a) «nagi» b) «prosty, prymitywny, nieskomplikowany, nieokrzesany, nieobyty»stworzyć się - stwarzać się «powstać; utworzyć się»Stworzył się nowy zespół artystyczny.
Stworzyła się niezwykła sytuacja.
Słownik języka polskiego . 2013.