- butelka
- ż III, CMs. \butelkalce; lm D. \butelkalek«naczynie, zwykle szklane, z wąską szyjką i małym otworem, używane do przechowywania płynów; także płyn wypełniający to naczynie»
Pękata, płaska, smukła butelka.
Litrowa, półlitrowa butelka.
Butelka piwa, soku, wódki.
Butelka na mleko, do mleka.
Butelka od wody, po wodzie.
Butelka z kawą.
Bateria butelek.
Szyjka butelki.
Pić butelką, z butelki.
Opróżnić, wypić butelkę czegoś.
Odkorkować, zakorkować, zalakować butelkę.
∆ fiz. Butelka lejdejska «najstarszy kondensator elektryczny w postaci cylindrycznego naczynia szklanego pokrytego zewnątrz i wewnątrz folią metalową»◊ pot. Pociągać z butelki, zaglądać do butelki «pić często alkohol»◊ Wysuszyć butelkę «wypić butelkę alkoholu»◊ Butelka (wina, szampana itp.) pękła «wypito butelkę wina, szampana»◊ posp. Nabić kogoś w butelkę «oszukać kogoś»‹fr.›
Słownik języka polskiego . 2013.