świsnąć

świsnąć
dk Va, \świsnąćnę, świśniesz, świśnij, \świsnąćnął, \świsnąćnęła, \świsnąćnęli, świśnięty, \świsnąćnąwszy
1. forma dk czas. świstać (p.)
2. pot. «chwycić coś ukradkiem, skraść, ukraść»

Kto mi świsnął ołówek?

3. pot. «uderzyć, trzasnąć»

Świsnąć kogoś rózgą, batem.

◊ Niech cię dunder świśnie «rodzaj przekleństwa; niech cię diabli wezmą, niech cię piorun strzeli»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • świsnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}świstać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}świsnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ukraść coś komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kto mi świsnął… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świsnąć — Jak rak świśnie, a ryba piśnie zob. rak 2. Niech to, niech cię (go, was itp.) dunder świśnie, bodaj to, bodaj cię (go, was itp.) dunder świsnął zob. dunder …   Słownik frazeologiczny

  • świstać — ndk IX, świszczę, świszczesz, świszcz, świstaćał, świstaćany a. I, świstaćam, świstaćasz, świstaćają, świstaćaj świsnąć dk Va, świstaćnę, świśniesz, świśnij, świstaćnął, świstaćnęła, świstaćnęli, świśnięty, świstaćnąwszy 1. «wydawać świst»… …   Słownik języka polskiego

  • świśnięcie — n I rzecz. od świsnąć …   Słownik języka polskiego

  • świstać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, świszczę || świstaćam, świszcze || świstaća, świszczą || świstaćają, świstaćany {{/stl 8}}– świsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, świstaćnę, świśnie, świśnij, świstaćnął, świstaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”