taczać

taczać
ndk I, \taczaćam, \taczaćasz, \taczaćają, \taczaćaj, \taczaćał, \taczaćany
1. «tocząc posuwać naprzód; turlać, kulać»

Taczać kulę, obręcz.

2. «tarzać w czymś, przewracać po czymś»

Taczać kotlety w bułce.

taczać się
1. «turlać się, tarzać się»

Taczać się z góry.

2. «iść chwiejnym krokiem»

Taczając się wszedł do mieszkania.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • taczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, taczaćam, taczaća, taczaćają, taczaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wielu podmiotach lub wielu przypadkach: posuwać naprzód, tocząc : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci taczały… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • taczać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} turlać się, tarzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci taczały się po śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść chwiejnym krokiem, zataczać się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • taczanie — ↨ taczanie się n I rzecz. od taczać (się) …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”