targnąć

targnąć
dk Va, \targnąćnę, \targnąćniesz, \targnąćnij, \targnąćnął, \targnąćnęła, \targnąćnęli, \targnąćnięty, \targnąćnąwszy
forma dk czas. targać (p.)
targnąć się
1. forma dk czas. targać się.
2. «wystąpić agresywnie przeciw komuś lub czemuś, porwać się na kogoś, coś»

Spiskowcy targnęli się na osobę króla.

◊ Targnąć się na życie «popełnić samobójstwo»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • targnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}targać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • targnąć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}targać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}targnąć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, targnąć sięnę się, targnąć sięnie się, targnąć sięnij się, targnąć sięnął się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • targać się – targnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pociągać się samemu za coś (włosy, brodę, ubranie) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Targać się za brodę, za krawat. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • targać — ndk I, targaćam, targaćasz, targaćają, targaćaj, targaćał, targaćany targnąć dk Va, targaćnę, targaćniesz, targaćnij, targaćnął, targaćnęła, targaćnęli, targaćnięty, targaćnąwszy 1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć …   Słownik języka polskiego

  • targać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, targaćam, targaća, targaćają, targaćany {{/stl 8}}– targnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, targaćnę, targaćnie, targaćnij, targaćnął, targaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

  • porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …   Słownik języka polskiego

  • targnięcie — ↨ targnięcie się n I rzecz. od targnąć (się) …   Słownik języka polskiego

  • zatargać — dk I, zatargaćam, zatargaćasz, zatargaćają, zatargaćaj, zatargaćał, zatargaćany 1. pot. «gwałtownie pociągnąć, mocno szarpnąć czymś; targnąć, zatrząść» Chwycił go za ucho i zatargał. Wiatr zatargał gałęziami drzew. przen. Zatargał nim gniew. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”