trzepnąć
Look at other dictionaries:
trzepnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzepać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzepnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzepać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzepać się – trzepnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o ludziach: uderzać siebie samego, bić siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzepać się po głowie. Trzepnąć się w kark. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… … Słownik języka polskiego
trzepać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, trzepaćpię, trzepaćpie, trzepaćany {{/stl 8}}– trzepnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, trzepaćnę, trzepaćnie, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
japa — ż IV, CMs. japapie; lm D. jap posp. «usta; twarz» Rozewrzeć, rozdziawić japę. Trzepnąć kogoś w japę … Słownik języka polskiego
potrzepać — dk IX, potrzepaćpię, potrzepaćpiesz, potrzepaćtrzep, potrzepaćał, potrzepaćany 1. «trzepiąc po kolei jedną rzecz po drugiej, usunąć z nich kurz, pył; wytrzepać wiele czegoś» Potrzepać pościel, poduszki, pierzyny. Potrzepać dywany, fotele.… … Słownik języka polskiego
trzepnięcie — n I rzecz. od trzepnąć … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
