tupnąć
Look at other dictionaries:
tupnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tupać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tupać — ndk IX, tupaćpię, tupaćpiesz, tup, tupaćał tupnąć dk Va, tupaćnę, tupaćniesz, tupaćnij, tupaćnął, tupaćnęła, tupaćnęli, tupaćnąwszy «mocno uderzać stopami, zwykle obutymi, o ziemię, o podłogę; stąpać głośno, z hałasem» Biegnąc mocno tupał. Tupać… … Słownik języka polskiego
tupać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, tupaćpię, tupaćpie {{/stl 8}}– tupnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, tupaćnę, tupaćnie, tupaćnij, tupaćnął, tupaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} mocno stawiać kroki, powodując powstanie charakterystycznego hałasu; mocno… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tupnięcie — n I rzecz. od tupnąć … Słownik języka polskiego
zatupać — dk IX, zatupaćpię, zatupaćpiesz, zatupaćtup, zatupaćał «tupnąć parę razy; wydać tupot, dać się słyszeć jako tupot» Zatupać z radości, z gniewu. Na schodach zatupały kroki … Słownik języka polskiego
zatupać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, zatupaćpię, zatupaćpie {{/stl 8}}{{stl 7}} wydać, spowodować powstanie odgłosu tupania; tupnąć kilkakrotnie lub zacząć tupać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatupał ze złości. Ktoś zatupał na schodach. Obcasy zatupały na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
