Przemawiać żywo, naturalnie, bez celebracji.
Słownik języka polskiego . 2013.
celebracja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. celebracjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} robienie czegoś w sposób nazbyt uroczysty i oficjalny, z nadmierną powagą; zachowywanie się w taki sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dworska etykieta wymagająca celebracji. <łac … Langenscheidt Polski wyjaśnień
celebra — ż IV, CMs. celebrabrze; lm D. celebraebr 1. «uroczyste odprawianie nabożeństwa, obrzędu; nabożeństwo odprawione szczególnie uroczyście» 2. pot. → celebracja … Słownik języka polskiego
celebracyjny — «związany z celebracją; uroczysty, namaszczony, pompatyczny» Celebracyjny styl … Słownik języka polskiego
celebra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. celebrabrze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uroczyste odprawianie mszy, innego nabożeństwa lub obrzędu; rzadziej msza, nabożeństwo mające bardzo uroczysty przebieg {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
