tytłać

tytłać
ndk I, \tytłaćam, \tytłaćasz, \tytłaćają, \tytłaćaj, \tytłaćał, \tytłaćany
pot. «brudzić, walać»

Tytłać płaszcz w kałuży.

tytłać się pot. «brudzić się czymś; walać się, babrać się»

Dzieci tytłały się w błocie.

Rękawy tytłały mu się w smarze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • tytłać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tytłaćam, tytłaća, tytłaćają, tytłaćany {{/stl 8}}– utytłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić czymś, mazać czymś, babrać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tytłać buty w błocie. Utytłać ręce… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • tytłać się – utytłać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} brudzić się czymś; mazać się czymś, babrać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tytłać się w gnoju. Utytłać się farbą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utytłać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. tytłać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”