uciskać

uciskać
ndk I, \uciskaćam, \uciskaćasz, \uciskaćają, \uciskaćaj, \uciskaćał, \uciskaćany - rzad. ucisnąć dk Va, \uciskaćnę, uciśniesz, uciśnij, \uciskaćnął, \uciskaćnęła, \uciskaćnęli, uciśnięty, \uciskaćnąwszy
1. «działać na coś z pewną siłą, wywierać ucisk; przyciskać coś, ugniatać; cisnąć, naciskać»

Uciskać kolanami zapakowaną walizkę.

Ucisnął rzeczy w kufrze.

przen.

Smutek, żal uciskały mu serce.

2. tylko ndk «ograniczać czyjąś wolność przez nakładanie nadmiernych obowiązków, danin, podatków; gnębić, ciemiężyć»

Uciskać ludność podatkami.

Klasa uciskana.

3. tylko ndk «o obuwiu, pasku, częściach ubrania: być niewygodnym, uwierać, cisnąć»

Buty kogoś uciskają.

Kołnierzyk uciska kogoś w szyję.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • uciskać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uciskaćam, uciskaća, uciskaćają, uciskaćany {{/stl 8}}– ucisnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, uciskaćnę, uciśnie, uciśnij, uciskaćnął, uciskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} działać na coś z pewną siłą; pchać, cisnąć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uciskać — Coś uciska kamieniem serce, duszę zob. kamień 4 …   Słownik frazeologiczny

  • ucisnąć — → uciskać …   Słownik języka polskiego

  • cisnąć — Va, cisnąćnę, ciśniesz, ciśnij, cisnąćnął, cisnąćnęła, cisnąćnęli, ciśnięty (ciśniony) 1. dk → ciskać 2. dk «wyrzucić coś, pozbyć się czegoś» Ciśnij ten łach i kup sobie coś nowego. 3. ndk «wywierać nacisk, napierać na coś; gnieść, tłoczyć,… …   Słownik języka polskiego

  • ciemiężyć — ndk VIb, ciemiężyćżę, ciemiężyćżysz, ciemiężyćmięż, ciemiężyćżył, ciemiężyćżony książk. «pozbawiać swobody, nakładać ciężary, zmuszać do czegoś; prześladować, gnębić, uciskać» Ciemiężony naród powstał przeciw najeźdźcy …   Słownik języka polskiego

  • dławić — ndk VIa, dławićwię, dławićwisz, dławićaw, dławićił, dławićwiony 1. «powodować zatamowanie oddechu, ściskać za gardło; dusić, gnieść» Dławiący dym, zaduch. Łzy, płacz dławią kogo. Dławić kogo rękami za gardło. przen. a) «tłumić, przygłuszać»… …   Słownik języka polskiego

  • dusić — ndk VIa, duszę, dusisz, duś, dusił, duszony 1. «chwytać, cisnąć za gardło, przemocą zatykać nos i usta uniemożliwiając oddychanie» Morderca dusił swe ofiary. Wilk dusi owce. Lis dusi kury. 2. «utrudniać, tamować oddech; podrażniać drogi… …   Słownik języka polskiego

  • gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś …   Słownik języka polskiego

  • gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… …   Słownik języka polskiego

  • prześladować — ndk IV, prześladowaćduję, prześladowaćdujesz, prześladowaćduj, prześladowaćował, prześladowaćowany 1. «robić stale przykrości, szykany, wyrządzać krzywdy; gnębić, uciskać, szykanować» Prześladować innowierców. Człowiek niewinnie prześladowany. ◊… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”