ugruntować

ugruntować
dk IV, \ugruntowaćtuję, \ugruntowaćtujesz, \ugruntowaćtuj, \ugruntowaćował, \ugruntowaćowany - ugruntowywać ndk VIIIa, \ugruntowaćowuję, \ugruntowaćowujesz, \ugruntowaćowuj, \ugruntowaćywał, \ugruntowaćywany
«oprzeć na trwałych podstawach; umocnić, utwierdzić, ustalić, utrwalić»

Ugruntować władzę państwową.

Ugruntować pokój na świecie.

Ugruntować czyjeś wpływy.

Ugruntowane zasady moralne.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • utwierdzić — dk VIa, utwierdzićdzę, utwierdzićdzisz, utwierdź, utwierdzićdził, utwierdzićdzony utwierdzać ndk I, utwierdzićam, utwierdzićasz, utwierdzićają, utwierdzićaj, utwierdzićał, utwierdzićany 1. «upewnić kogoś w czymś, podtrzymać, umocnić czyjś sąd,… …   Słownik języka polskiego

  • ugruntowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, ugruntowywaćowuję, ugruntowywaćowuje, ugruntowywaćany, {{/stl 8}}– ugruntować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, ugruntowywaćtuję, ugruntowywaćtuje, ugruntowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zapewniać trwałość czegoś, opierając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przygotować — teren, grunt itp. «stworzyć odpowiednie warunki do czegoś»: Już teraz więc poczynał pan Ksawery badać nastroje szlachty swojego powiatu, aby się ugruntować w postanowieniu i przygotować teren do przyszłej agitacji. L. Kruczkowski, Kordian i cham …   Słownik frazeologiczny

  • przygotowywać — Przygotować teren, grunt itp. «stworzyć odpowiednie warunki do czegoś»: Już teraz więc poczynał pan Ksawery badać nastroje szlachty swojego powiatu, aby się ugruntować w postanowieniu i przygotować teren do przyszłej agitacji. L. Kruczkowski,… …   Słownik frazeologiczny

  • korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… …   Słownik języka polskiego

  • okrzepnąć — dk Vc, okrzepnąćnę, okrzepnąćniesz, okrzepnąćnij, okrzepnąćnął a. okrzepnąćpł, okrzepnąćpła, okrzepnąćpli, okrzepnąćpły «nabrać mocy, siły; ugruntować się, umocnić się» Okrzepnąć w trudach, w walce. Kraj okrzepły gospodarczo …   Słownik języka polskiego

  • umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… …   Słownik języka polskiego

  • władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… …   Słownik języka polskiego

  • ustalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ustalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ustalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, ustalićlę, ustalićli, ustalićlony {{/stl 8}}{{stl 7}} uczynić trwałym, stałym; ugruntować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”