- wątło
- \wątłotlejprzysłów. od wątły (zwykle w zn. 1 i 3)a) w zn. 1:
Dziecko wyglądało wątło, chorowicie.
b) w zn. 3:Wątło świecące słońce.
Śpiew brzmiał wątło.
Słownik języka polskiego . 2013.
Dziecko wyglądało wątło, chorowicie.
Wątło świecące słońce.
Śpiew brzmiał wątło.
Słownik języka polskiego . 2013.
wątło — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., wątłotlej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób słaby, niewyraźny; mizernie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyglądać wątło. Lampa świeciła wątło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chuchrowato — pot. «słabo, mizernie, wątło; jak chuchro» Wyglądać kiepsko, chuchrowato … Słownik języka polskiego
wątle — wątleej rzad., → wątło … Słownik języka polskiego
chuchrowato — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} mizernie, wątło, chorowicie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chuchrowato wyglądające dziecko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mizernie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., mizernieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób budzący litość; wątło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mizernie wyglądać. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} w … Langenscheidt Polski wyjaśnień