Wątpić w powodzenie sprawy.
Nie wątpić o czyichś zdolnościach.
Wątpię, czy będę mógł przyjść.
Wątpił, żeby mu pozwolono to zrobić.
Słownik języka polskiego . 2013.
wątpić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wątpićpię, wątpićpi {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być przekonanym o czymś, nie wierzyć w coś; powątpiewać, wyrażać wątpliwości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wątpić w wygraną, w rozwiązanie problemu. Wątpić w czyjeś możliwości … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… … Słownik frazeologiczny
kwestionować — ndk IV, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnujesz, kwestionowaćnuj, kwestionowaćował, kwestionowaćowany «podawać w wątpliwość, wątpić o czymś, zaprzeczać» Kwestionował prawdomówność rozmówcy … Słownik języka polskiego
powątpiewać — ndk I, powątpiewaćam, powątpiewaćasz, powątpiewaćają, powątpiewaćaj, powątpiewaćał «podawać coś w wątpliwość, nie dowierzać czemuś, wątpić o czymś» Powątpiewać w czyjś rozsądek. Nie powątpiewała o jego przyjaźni … Słownik języka polskiego
wątpiący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. wątpić (p.) wątpiący w użyciu przym. «będący wyrazem czyichś wątpliwości, czyjegoś wątpienia, powątpiewania» Wątpiący uśmieszek. Wątpiące spojrzenia … Słownik języka polskiego
wątpienie — n I rzecz. od wątpić, dziś zwykle w wyrażeniu: Bez wątpienia «z pewnością, na pewno; niewątpliwie» … Słownik języka polskiego
vampinti — ×vam̃pinti, ina, ino (l. wątpić) intr. Kpč, Lš, Mrk vengti, bijoti, nedrįsti: Manę dar jis biškį vam̃pina Lp. Visgi vam̃pina akysa meluot Lp … Dictionary of the Lithuanian Language
cnotliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. cnotliwośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skromność w sprawach dotyczących seksu, przyzwoitość, czystość, niewinność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wątpić w czyjąś cnotliwość … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwestionować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kwestionowaćnuję, kwestionowaćnuje, kwestionowaćany {{/stl 8}}– zakwestionować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} podważać, negować czyjeś sądy, decyzje, ustalenia; podawać coś w wątpliwość, wątpić w coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
