- wegnać
- dk I, \wegnaćam, \wegnaćasz, \wegnaćają, \wegnaćaj, \wegnaćał, \wegnaćanywgonić dk VIa, \wegnaćnię, \wegnaćnisz, wgoń, \wegnaćnił, \wegnaćniony - wganiać ndk I, \wegnaćam, \wegnaćasz, \wegnaćają, \wegnaćaj, \wegnaćał, \wegnaćany«goniąc np. zwierzęta, zapędzić je do jakiegoś wnętrza, do środka czegoś; wpędzić do czegoś, w coś»
Wegnać bydło do wody a. w wodę.
Wegnać owce do zagrody.
Wganiać kury do kurnika.
Słownik języka polskiego . 2013.