welur

m IV, D. -u, Ms. \welururze; lm M. -y

1. «tkanina z krótkim włosem po prawej stronie, wytwarzanym z dodatkowej osnowy lub dodatkowego wątku; aksamit»

Welur obiciowy.

Portiery z weluru.

2. «tkanina wełniana, drapana i strzyżona, podobna do aksamitu»

Garnitur, kostium z weluru.

3. «skóra (cielęca, barania, świńska, kozia) wykończona od strony mizdry, odznaczająca się aksamitną powierzchnią; używana na cholewki lekkiego obuwia, na odzież i galanterię»

Wyprawiać skórę na welur.

‹fr. z łac.›