werznąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wrzynać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
werżnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wrzynać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzynać — → werznąć … Słownik języka polskiego
wciąć — dk Xc, wetnę, wetniesz, wetnij, wciął, wcięła, wcięty, wciąwszy wcinać ndk I, wciąćam, wciąćasz, wciąćają, wciąćaj, wciąćał, wciąćany 1. «tnąc, żłobiąc wgłębić w coś; werżnąć» Wciąć klin w belkę. ∆ druk. Wciąć wiersz «odsunąć początek wiersza od… … Słownik języka polskiego
wrzynać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, wrzynać sięa się, wrzynać sięają się {{/stl 8}}– werżnąć się {{/stl 13}}{{stl 33}}||{{/stl 33}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 22}}werznąć się {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, wrzynać sięnie się, nął się {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
we- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi w , występujący w czasownikach pochodnych przed niektórymi grupami spółgłoskowymi, np. wedrzeć się, wejrzeć, wepchnąć, werżnąć, wezwać; w obrębie koniugacji wymienia się niekiedy z… … Słownik języka polskiego
weżreć się — dk XI, weżreć siężre się, wżarł się, wżarłszy się wżerać się ndk I, weżreć sięra się, weżreć sięają się, weżreć sięał się 1. «wniknąć do wewnątrz czegoś; trawiąc zniszczyć coś, przeżreć» Pył, dym wżera się w oczy. Rdza wżarła się w stal. 2. «o… … Słownik języka polskiego
worać — dk IX, worzę, worzesz, worz, woraćał, woraćany worywać ndk VIIIa, woraćruję, woraćrujesz, woraćruj, woraćywał, woraćywany, rzad. «orząc, wprowadzić coś (np. nawóz) w głąb gleby; przyorać» Worać głęboko obornik. worać się 1. «zaorać dla siebie… … Słownik języka polskiego
wpić — dk Xa, wpiję, wpijesz, wpij, wpił, wpity wpijać ndk I, wpićam, wpićasz, wpićają, wpićaj, wpićał, wpićany «zagłębić, wbić coś ostrego, zwykle zęby, paznokcie (w jakieś ciało)» Wpijać z bólu paznokcie w poduszkę. Wpić zęby w soczysty owoc. ◊ Wpić w … Słownik języka polskiego
