Świeża wędlina.
Wędliny konserwowane, obsuszane.
Płat, plaster wędliny.
Wytwórnia wędlin.
Kanapka z wędliną.
Sklep, stoisko z wędlinami.
Słownik języka polskiego . 2013.
wędlina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. wędlinanie {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrób z jednego kawałka mięsa, np. szynka, polędwica, lub z mięsa rozdrobnionego (kiełbasa), zwykle odpowiednio przyprawiony i wędzony, rzadziej gotowany : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drobniutko — przysłów. od drobniutki Drobniutko pokrojony chleb, wędlina. Drobniutko zmielona kawa … Słownik języka polskiego
paczkować — ndk IV, paczkowaćkuję, paczkowaćkujesz, paczkowaćkuj, paczkowaćował, paczkowaćowany «umieszczać pewną ilość towaru w torebce, pudełku, przygotowując go do sprzedaży; pakować w paczki» Paczkowana wędlina. Paczkowane masło … Słownik języka polskiego
pizza — [wym. picca] ż II, DCMs. pizzazzy; lm D. pizz «rodzaj placka, zwykle drożdżowego z różnymi dodatkami, np. z wędliną, cebulą, pomidorami, serem i przyprawami» Pizza neapolitańska. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
polędwica — ż II, DCMs. polędwicacy; lm D. polędwicaic «mięso z części lędźwiowej tuszy mięsnej zwierzęcia; pieczeń, wędlina z tego mięsa» Polędwica wieprzowa, wołowa. Surowa, wędzona polędwica. Befsztyk z polędwicy … Słownik języka polskiego
półmisek — m III, D. półmisekska, N. półmisekskiem; lm M. półmisekski «naczynie przypominające duży płytki talerz, zwykle owalne, rzadziej okrągłe, na którym się podaje potrawy na stół; także zawartość tego naczynia» Fajansowy, porcelanowy, srebrny półmisek … Słownik języka polskiego
salceson — m IV, D. u, Ms. salcesonnie; lm M. y «wędlina wyrabiana z głowizny wieprzowej, wołowej lub cielęcej, z dodatkiem tłuszczu, podrobów, skórek wieprzowych i różnych okrawków mięsa z przyprawami» Salceson brunszwicki, włoski. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
sandwicz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów «kanapka z dwóch złożonych razem kawałków chleba lub bułki, przełożonych wędliną, serem itp.» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
szynka — ż III, CMs. szynkance; lm D. szynkanek «tylna część półtuszy wieprzowej, stanowiąca surowiec do produkcji wędlin i konserw; wędlina z tego mięsa, peklowanego i wędzonego» Szynka surowa, gotowana, wędzona, mielona, konserwowa, sznurowana.… … Słownik języka polskiego
wędlinka — ż III, CMs. wędlinkance; lm D. wędlinkanek zdr. od wędlina Smaczna, pachnąca wędlinka. Bułeczka z wędlinką … Słownik języka polskiego
