- wianek
- m III, D. \wianeknka, N. \wianeknkiem; lm M. \wianeknki1. «koło uplecione z kwiatów, gałązek, liści itp., służące zwykle jako ozdoba; także: girlanda, ornament, motyw zdobniczy o takim kształcie»
Ślubny wianek.
Wianek mirtowy.
Splatać, wić wianek.
Puszczać, rzucać wianki na wodę.
Dziewczynka w wianku ze stokrotek.
przen.a) «pewna liczba jednakowych, podobnych przedmiotów nanizanych na związany koliście sznurek lub splecionych ze sobą»Wianek grzybów.
Wianki czosnku.
b) rzad. «o czymś podobnym z kształtu do koła, do półkola; okrąg, krąg, krążek, półkole»Wianek kiełbasy.
c) przestarz. «dziewictwo, niewinność; cnota»Panieński wianek.
Utracić wianek.
2. tylko w lm «dawny obyczaj puszczania wianków na wodę w wigilię św. Jana (23 czerwca), połączony z wróżbami, utrzymujący się w zasadniczej formie także współcześnie»
Słownik języka polskiego . 2013.