cewić

cewić
ndk VIa, \cewićwię, \cewićwisz, cew, \cewićwił, \cewićwiony
włók. «przewijać przędzę wątkową, np. z motków, na cewki mieszczące się w czółenkach tkackich, w celu poprawienia jakości przędzy lub uzyskania nawoju wątkowego o określonym kształcie, wielkości i rodzaju»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • cewienie — n I rzecz. od cewić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”