- wielobarwny
- «mający wiele barw, złożony z wielu barw lub z elementów różnego koloru; różnobarwny, wielokolorowy»
Wielobarwne ilustracje, kwiaty.
Wielobarwna mozaika, tkanina.
Słownik języka polskiego . 2013.
wielobarwny
Look at other dictionaries:
wielobarwny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wielobarwnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} składający się z wielu barw; wielokolorowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielobarwne wzory, malowidła. Wielobarwny dywan, proporzec. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akwarela — ż I, DCMs. akwarelali 1. lm D. akwarelael «farba malarska, o spoiwie rozpuszczalnym w wodzie, przeważnie z gumy arabskiej, często z dodatkiem miodu, cukru lub gliceryny; farba akwarelowa, wodna» Malować akwarelami. 2. blm «technika malarska… … Słownik języka polskiego
chromofototypia — ż I, DCMs. chromofototypiapii, blm druk. «technika druku płaskiego barwnego; światłodruk wielobarwny» ‹gr. + fototypia› … Słownik języka polskiego
chromolitografia — ż I, DCMs. chromolitografiafii; lm D. chromolitografiafii (chromolitografiafij) 1. blm druk. «technika wielobarwnego druku litograficznego; wielobarwna litografia» 2. druk. «wielobarwny druk, rycina wykonane tą metodą» ‹gr. + litografia› … Słownik języka polskiego
druk — m III, D. u, N. drukkiem 1. blm «proces sporządzania odbitek tekstu lub ilustracji z formy drukarskiej z użyciem farb graficznych; drukowanie» Oddać, przygotować do druku. Tekst gotowy do druku. Rozpoczęto druk powieści. Zakończono druk książki.… … Słownik języka polskiego
polichromiczny — szt. «ozdobiony polichromią, stanowiący polichromię; wielobarwny» Płaskorzeźba polichromiczna … Słownik języka polskiego
różnobarwny — «mający różne barwy, złożony z przedmiotów, elementów o różnych barwach; różnokolorowy, wielobarwny» Różnobarwne kwiaty, motyle. Różnobarwny tłum … Słownik języka polskiego
różnokolorowy — «mający różne kolory, złożony z przedmiotów, elementów różnego koloru; różnobarwny, wielobarwny» Różnokolorowe czasopisma, prospekty, plakaty. Różnokolorowe sukienki, bluzki, tkaniny … Słownik języka polskiego
tęcza — ż II, DCMs. tęczaczy; lm D. tęcz 1. «zjawisko optyczne w postaci barwnego łuku powstającego na niebie wskutek załamania, rozszczepienia i całkowitego odbicia promieni Słońca (lub Księżyca) w kroplach deszczu, mżawki, niekiedy mgły» Łuk, kolory,… … Słownik języka polskiego
tęczowy — «dotyczący tęczy łuku na niebie, będący tęczą; taki, jak w tęczy, wielobarwny, różnokolorowy» Tęczowe barwy, blaski, kolory, światła. ∆ zool. Pstrąg tęczowy «Salmo gairdneri irideus, ryba z rodziny łososiowatych, odznaczająca się tęczowymi… … Słownik języka polskiego
