wiolin

wiolin
m IV, D. -u, Ms. \wiolinnie; lm M. -y
muz. «górna część muzycznej skali dźwiękowej, obejmująca w przybliżeniu skalę dźwiękową skrzypiec oraz dźwięki wyższe; partia prawej ręki w grze na instrumentach klawiszowych (np. na fortepianie)»
‹z wł.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wiolinowy — przym. od wiolin ∆ Klucz wiolinowy «znak graficzny umieszczany na pięciolinii, oznaczający, że dźwięk g notowany jest na drugiej linii od dołu» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”