wisieć

ndk VIIa, wiszę, wisisz, wiś, wisiał, wisieli

1. «być zawieszonym, uczepionym gdzieś, na czymś»

Bielizna wisi na sznurze.

Ręczniki, ścierki wisiały na gwoździu.

W oknie wiszą firanki.

Ubranie wisiało w szafie.

Lustro, obraz, zegar wisi na ścianie.

Na drzwiach wisi tabliczka.

Wisząca półka, szafeczka.

Lampa wisząca u sufitu.

∆ Most wiszący «most, którego konstrukcję nośną stanowią liny lub łańcuchy, na których zawieszony jest pomost, wsparte na wysokich podporach i zakotwione na końcach»

∆ Ogrody wiszące «słynne w starożytności ozdobne ogrody babilońskie, założone na sztucznych tarasach, wspartych na sklepionych kolebkowo fundamentach»

◊ Wisieć oczami na kimś, na czymś «przyglądać się komuś, czemuś badawczo, uporczywie, wyczekująco»

◊ Coś wisi na włosku a) «coś (np. czyjeś życie, stanowisko) jest niepewne, bardzo zagrożone» b) «coś (np. wojna, kłótnia) lada chwila może się zdarzyć, wybuchnąć»

◊ Coś wisi w powietrzu «coś (np. awantura, burza) zbliża się nieuchronnie, na coś się zanosi»

◊ Coś wisi w próżni «coś nie ma związku z rzeczywistością»

◊ Coś wisi nad kimś (jak miecz Damoklesa) «coś komuś stale zagraża»

◊ pot. Wisieć na stopniach (wagonu, tramwaju itp.) «jechać zatłoczonym tramwajem, pociągiem, stojąc na stopniu na zewnątrz wagonu i trzymając się uchwytu»

◊ Wisieć przy kimś «być od kogoś zależnym, być na czyimś utrzymaniu»

◊ Wisieć przy telefonie «rozmawiać długo lub często przez telefon»

2. «zwieszać się ku dołowi; zwisać, obwisać»

Wiszące sople lodu.

Twarz z wiszącym podbródkiem.

◊ posp. Coś (np. jakaś sprawa, praca) komuś wisi «coś zupełnie kogoś nie obchodzi, coś jest komuś całkowicie obojętne»

3. «o ubraniu: być zbyt luźnym, zbyt obszernym, zwisać luźno na kimś»

Źle dopasowane ubranie wisi na kimś.

Płaszcz wisi na nim jak na kołku, jak na kiju.

Suknia wisi na niej jak worek.

4. «unosić się w powietrzu, utrzymywać się nad ziemią (pozornie w bezruchu, nie przemieszczając się)»

Mgła wisi nad doliną.

Dym z papierosów wisiał w pokoju.

przen.

W powietrzu wisiała nuda.

5. «być powieszonym, uśmierconym, straconym przez powieszenie»

Wisieć na szubienicy, na gałęzi.

□ Co ma wisieć, nie utonie.

□ Jak wisieć, to za obie nogi.