wizytator

wizytator
m IV, DB. -a, Ms. \wizytatororze; lm M. \wizytatororzy (-owie), DB. -ów
«osoba dokonująca wizytacji, zwierzchnik lub urzędnik wizytujący podległe placówki (zwłaszcza szkoły, zakłady naukowe)»

Wizytator szkolny.

Wizytator z ramienia ministerstwa.

łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • wizytator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. wizytatororze; lm M. wizytatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto wizytuje; pracownik jakiejś instytucji, do którego obowiązków należy dokonywanie wizytacji placówek podległych tej instytucji : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kuratoryjny — kuratoryjnyni przym. od kuratorium (zwykle w zn. 1) Wizytator kuratoryjny. Zarządzenia kuratoryjne …   Słownik języka polskiego

  • wizytatorski — wizytatorskiscy przym. od wizytator Raport wizytatorski. Sprawozdanie wizytatorskie …   Słownik języka polskiego

  • kuratoryjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kuratoryjnyni, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. kuratorium: Pracownik, wizytator kuratoryjny. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”