wonieć

wonieć
ndk III, \woniećeję, \woniećejesz, \woniećniał, \woniećnieli
książk. «wydzielać woń, zapach, zwykle przyjemny; być pełnym jakiegoś zapachu; pachnieć»

Wonieją w słońcu kwiaty.

Chusteczki woniejące perfumami.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • wonieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, woniećeję, woniećeje, woniećniał, woniećnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydzielać zapach; pachnieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś wonieje przyjemnie, nieprzyjemnie. Izba woniejąca suszonymi ziołami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • вонять — др. русск. воняти пахнуть , цслав. воняти olere , сербохорв. во̀њати вонять , словен. vonjati, чеш. voněti пахнуть, благоухать , слвц. voňat , польск. woniec. Связано с предыдущим …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • pachnieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXc, pachniećnę, pachniećnie, pachniećnij, pachniećniał, pachniećnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać jakiś zapach (zwykle uważany za przyjemny); wonieć : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”