Współczuć komuś w niedoli, w kłopotach.
Współczuła chorej koleżance.
Współczuł ludziom dotkniętym nieszczęściem.
Słownik języka polskiego . 2013.
współczuć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, współczućczuję, współczućczuje {{/stl 8}}{{stl 7}} wczuwając się w sytuację kogoś nieszczęśliwego, czuć wraz z nim żal, smutek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współczuć chorym i biednym. Współczuć komuś głęboko, prawdziwie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ból — m I, D. bólu; lm M. bóle, D. bólów 1. «wrażenie zmysłowe, cierpienie powstające pod wpływem bodźców uszkadzających tkankę» Dotkliwy, ostry, przejmujący ból. Ból gardła, zęba. Ból w boku, w kolanie. Cierpieć na ból (bóle) głowy. Jęczeć, wić się z… … Słownik języka polskiego
konotować — ndk IV, konotowaćtuję, konotowaćtujesz, konotowaćtuj, konotowaćował, konotowaćowany 1. log. «w odniesieniu do wyrazów: znaczyć, współoznaczać» 2. jęz. «o wyrazach i formach wyrazowych: wskazywać pośrednio na konieczność występowania w tekście… … Słownik języka polskiego
litować się — ndk IV, litować siętuję się, litować siętujesz się, litować siętuj się, litować sięował się «odczuwać, przejawiać litość, współczuć komuś lub czemuś, użalać się nad kimś, nad czymś» Litować się nad rannym. Litować się nad czyjąś nędzą … Słownik języka polskiego
nieczuły — nieczułyli 1. «niezdolny do uczuć, nie umiejący wzruszyć się czymś, współczuć z kimś; będący oznaką braku uczucia; niewrażliwy, obojętny, zimny» Był z natury nieczuły. Nieczuły wzrok. Nieczuły na łzy i prośby. Nieczuły na piękno. Nieczuły jak… … Słownik języka polskiego
nieszczerze — «w sposób nieszczery; fałszywie, obłudnie» Odnosić się do kogoś nieszczerze. Nieszczerze komuś współczuć. Uśmiechać się nieszczerze do kogoś … Słownik języka polskiego
współczucie — n I 1. rzecz. od współczuć. 2. «uczuciowa solidarność z osobą cierpiącą; litość, ubolewanie okazywane komuś nieszczęśliwemu» Głębokie, serdeczne, szczere współczucie. Współczucie dla czyichś trosk. Mówić o kimś, zwracać się do kogoś ze… … Słownik języka polskiego
współczująco — przysłów. od współczujący (p. współczuć) Patrzeć na kogoś współczująco. Współczująco kiwać głową … Słownik języka polskiego
żałować — ndk IV, żałowaćłuję, żałowaćłujesz, żałowaćłuj, żałowaćował 1. «odczuwać żal, smutek, przykrość z jakiegoś powodu, zwykle z powodu straty kogoś lub czegoś, niedostania, nieosiągnięcia czegoś» Żałuj, żeś tego nie widział (nie słyszał). Żałować… … Słownik języka polskiego
ulitować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, ulitować siętuję się, ulitować siętuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} użalić się nad kimś, współczuć komuś; pomagając komuś lub czemuś, przejawić swoją litość wobec czyichś zmartwień, cierpień : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
