Ktoś obdarzony charyzmatem proroctwa.
Ktoś naznaczony charyzmatem geniuszu.
Słownik języka polskiego . 2013.
charyzmat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. charyzmatacie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególna łaska, dar nadprzyrodzony otrzymany od Boga (np. wyjątkowa żarliwość religijna), wyróżniający wybraną osobę :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
charyzma — ż IV, CMs. charyzmazmie; lm D. charyzmayzm rzad. → charyzmat … Słownik języka polskiego
charyzma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. charyzmazmie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przypisywane jakiejś osobie wyjątkowe właściwości umysłu i charakteru (zwłaszcza cechy moralne i przywódcze) sprawiające, że cieszy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
charyzmatyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, charyzmatycznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do charyzmatu; mający charyzmat; obdarzony, naznaczony charyzmatem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kongres charyzmatyczny. Ruch charyzmatyczny. Odnowa, modlitwa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
