- wymówić
- dk VIa, \wymówićwię, \wymówićwisz, \wymówićmów, \wymówićwił, \wymówićwiony - wymawiać ndk I, \wymówićam, \wymówićasz, \wymówićają, \wymówićaj, \wymówićał, \wymówićany1. «wypowiedzieć dźwięk, wyraz, szereg wyrazów itp. odpowiednio artykułując»
Trudno wymówić to nazwisko.
Wymawiał l zamiast r.
2. «wyrazić słowami, mową; wypowiedzieć»Ze strachu nie mógł wymówić ani jednego słowa.
Wymówić słowa przysięgi.
Wymówić zaklęcie.
◊ Wymówić coś w dobrą, w złą godzinę «według mniemania osób przesądnych: wypowiedzeniem czegoś spowodować powodzenie, pomyślność lub niepowodzenie, nieszczęście»3. «zrobić wymówkę, wyrzut; wytknąć, wypomnieć coś komuś»Wymówił córce, ile go kosztuje.
Wymówił żonie jej lenistwo.
4. «zawiadomić o rozwiązaniu, zerwaniu jakiegoś zobowiązania, jakiejś umowy (najczęściej umowy o pracę lub o najem mieszkania)»Wymówić sublokatorowi pokój.
Wymówić komuś pracę.
Wymówić komuś od pierwszego.
◊ Wymówić sobie coś «zastrzec coś sobie w umowie, transakcji»wymówić się - wymawiać się «mówiąc, przekonując uwolnić się, wykręcić się od czegoś»Wymówił się od nudnej wizyty.
Słownik języka polskiego . 2013.