Wynagrodzić kogoś za pracę.
Za wszystkie trudy hojnie go wynagrodzono.
Wynagrodzić komuś straty, krzywdy.
Słownik języka polskiego . 2013.
wynagrodzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wynagradzać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynagradzać — → wynagrodzić … Słownik języka polskiego
lichwa — ż IV, CMs. lichwawie zwykle blm «pożyczanie pieniędzy na bardzo wysoki, nie dozwolony przez prawo procent i osiąganie z tego tytułu dużych korzyści; także ten procent i odsetki od pożyczonej sumy» Pomnażać kapitał lichwą. Pożyczać pieniądze na… … Słownik języka polskiego
odkupić — dk VIa, odkupićpię, odkupićpisz, odkupićkup, odkupićpił, odkupićpiony odkupywać ndk VIIIa, odkupićpuję, odkupićpujesz, odkupićpuj, odkupićywał, odkupićywany 1. «kupić od kogoś to, co on poprzednio nabył dla siebie» Odkupić od kogoś dom z ogrodem … Słownik języka polskiego
wynagradzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wynagradzaćam, wynagradzaća, wynagradzaćają, wynagradzaćany {{/stl 8}}– wynagrodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wynagradzaćdzę, wynagradzaćdzi, wynagradzaćgródź || wynagradzaćgrodź, wynagradzaćdzony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzut — Wyrzuty sumienia «wewnętrzny niepokój wynikający z poczucia winy»: Moje pacjentki to kobiety energiczne i niezależne. Mówią o tym, że nie potrafią już rozmawiać ze swoimi mężczyznami jak dawniej. Zarabiają lepiej, ale mają wyrzuty sumienia. Czują … Słownik frazeologiczny
fatyga — ż III, CMs. fatygaydze, blm «trud, zmęczenie, utrudzenie; wysiłek poniesiony dla kogoś, w czyjejś sprawie» Wynagrodzić czyjąś fatygę. Podziękować, dać coś komuś za fatygę. Oszczędzić sobie fatygi. Szkoda fatygi. Nie żałować fatygi. Coś kosztuje… … Słownik języka polskiego
nagrodzić — dk VIa, nagrodzićdzę, nagrodzićdzisz, nagrodzićgrodź (nagrodzićgródź), nagrodzićdził, nagrodzićdzony nagradzać ndk I, nagrodzićam, nagrodzićasz, nagrodzićają, nagrodzićaj, nagrodzićał, nagrodzićany 1. «dać nagrodę, wyróżnić przez przyznanie… … Słownik języka polskiego
naprawić — dk VIa, naprawićwię, naprawićwisz, naprawićpraw, naprawićwił, naprawićwiony naprawiać ndk I, naprawićam, naprawićasz, naprawićają, naprawićaj, naprawićał, naprawićany 1. «doprowadzić do stanu używalności, do porządku, usunąć w czymś usterki,… … Słownik języka polskiego
niepowetowany — «taki, którego nie można powetować, odrobić, wynagrodzić; nieodwracalny» Niepowetowana krzywda, strata, szkoda … Słownik języka polskiego
