wyprosić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wypraszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypraszać — → wyprosić … Słownik języka polskiego
wypraszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypraszaćam, wypraszaća, wypraszaćają, wypraszaćany {{/stl 8}}– wyprosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypraszaćproszę, wypraszaćsi,, wypraszaćproś, wypraszaćproszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na … Słownik języka polskiego
wskazać — dk IX, wskażę, wskażesz, wskaż, wskazaćał, wskazaćany wskazywać ndk VIIIa, wskazaćzuję, wskazaćzujesz, wskazaćzuj, wskazaćywał, wskazaćywany 1. «pokazać, gdzie się coś lub ktoś znajduje, skierować czyjś wzrok, czyjąś uwagę na coś, na kogoś»… … Słownik języka polskiego
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
miara — 1. Dopełniła się, przepełniła się, przebrała się miara, miarka; coś dopełniło miary czegoś, przepełniło miarę czegoś «jest czegoś, zwykle czegoś złego, więcej niż można znieść lub tolerować»: Miarka się przebrała i oczekujemy, że premier dojdzie… … Słownik frazeologiczny
pokazać — dk IX, pokazaćkażę, pokazaćkażesz, pokazaćkaż, pokazaćał, pokazaćany pokazywać ndk VIIIa, pokazaćzuję, pokazaćzujesz, pokazaćzuj, pokazaćywał, pokazaćywany 1. «dać coś zobaczyć, podać coś do obejrzenia; wskazać, zademonstrować coś» Pokazać… … Słownik języka polskiego
użebrać — dk IX, użebraćbrzę, użebraćbrzesz, użebrz, użebraćał, użebraćany «wyprosić jałmużnę; żebrząc uzbierać, uzyskać coś» Użebrał trochę chleba. Użebrane pieniądze … Słownik języka polskiego
wybłagać — dk I, wybłagaćam, wybłagaćasz, wybłagaćają, wybłagaćaj, wybłagaćał, wybłagaćany rzad. wybłagiwać ndk VIIIb, wybłagaćguję, wybłagaćgujesz, wybłagaćguj, wybłagaćiwał, wybłagaćiwany «uzyskać coś błaganiem; wyprosić» Wybłagać darowanie kary … Słownik języka polskiego
