Wyznawać jakąś religię, filozofię.
Wyznawać jakąś zasadę, jakieś poglądy.
Słownik języka polskiego . 2013.
wyznawać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, wyznawaćznaję, wyznawaćznaje, wyznawaćwaj, wyznawaćany {{/stl 8}}– wyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wyznawaćznam, wyznawaćzna, wyznawaćznają, wyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przyznawać się do czegoś, wyjawiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznawać się – wyznać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} znać się na czymś, orientować sięwczymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyznawać się dobrze na jakichś sprawach. Nie mogę się wyznać w nowych przepisach podatkowych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznawać — Wyznać (coś) jak na spowiedzi zob. spowiedź … Słownik frazeologiczny
wyznać — dk I, wyznaćznam, wyznaćznasz, wyznaćznają, wyznaćznaj, wyznaćznał, wyznaćznany wyznawać ndk IX, wyznaćznaję, wyznaćznajesz, wyznaćwaj, wyznaćwał, wyznaćwany 1. «wyjawić coś, zwykle jakąś tajemnicę, coś ważnego; przyznać się do czegoś, ujawnić… … Słownik języka polskiego
czcić — ndk VIa, czczę, czcisz, czcij, czcił, czczony 1. «oddawać cześć, wyznawać, wielbić, otaczać wielkim szacunkiem» Czcić pamięć zmarłych. 2. «obchodzić jako święto; świętować» Czcić rocznicę wyzwolenia … Słownik języka polskiego
hinduizm — m IV, D. u, Ms. hinduizmzmie, blm «religia indyjska, będąca kontynuacją braminizmu; jej zasadą jest swoisty monoteizm (kult jednego Boga przejawiającego się pod różnymi postaciami)» Wyznawać hinduizm. ‹z pers.› … Słownik języka polskiego
nieodmiennie — «w ten sam sposób, tak samo, bez żadnych zmian; niezmiennie, jednakowo» Ktoś nieodmiennie młody. Wyznawać nieodmiennie te same poglądy. Wszystkie uroczystości kończono nieodmiennie bankietem … Słownik języka polskiego
pogląd — m IV, D. u, Ms. poglądądzie; lm M. y «sąd, opinia o czymś, sposób zapatrywania się na coś, punkt widzenia» Błędny, słuszny pogląd. Poglądy polityczne, społeczne. Wymiana poglądów. Wyznawać jakiś pogląd na coś. Wyrobić sobie pogląd na coś.… … Słownik języka polskiego
prawosławie — n I, blm «wyznanie chrześcijańskie obrządku wschodniego, powstałe w wyniku zerwania stosunków między patriarchą konstantynopolitańskim a papieżem, odrzucające celibat, stosujące chrzest przez zanurzenie i komunię pod dwiema postaciami; wyznanie… … Słownik języka polskiego
religia — ż I, DCMs. religiagii; lm D. religiagii (religiagij) «zespół wierzeń dotyczących genezy, struktury i celu istnienia człowieka, ludzkości i świata, wiara w Boga, bóstwa i w nieśmiertelność duszy; związane z nią zachowania oraz formy organizacyjne» … Słownik języka polskiego
