Pomagać sobie wzajemnie.
Nie lubili siebie wzajemnie.
Życzę zdrowia, pomyślności. - Dziękuję, wzajemnie.
Wesołych Świąt! - Dziękujemy, wzajemnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
wzajemnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden drugiemu, obopólnie, obustronnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popierać się wzajemnie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzajemnie — Skakać komuś, sobie wzajemnie do oczu zob. oko 55 … Słownik frazeologiczny
komplementarny — «wzajemnie uzupełniający się, dopełniający» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
dzielić — ndk VIa, dzielićlę, dzielićlisz, dziel, dzielićlił, dzielićony 1. «wyodrębniać z większej całości jakąś część, rozkładać jakąś całość na części, grupy, dokonywać podziału, klasyfikować» Dzielić bochen chleba na kromki. Historycy literatury dzielą … Słownik języka polskiego
wesprzeć — dk XI, wesprzećprę, wesprzećprzesz, wesprzećprzyj, wsparł, wsparty, wsparłszy wspierać ndk I, wesprzećam, wesprzećasz, wesprzećają, wesprzećaj, wesprzećał, wesprzećany 1. «oprzeć o coś, podtrzymać czymś; dać czemuś podporę od dołu lub z boku,… … Słownik języka polskiego
wymienić — dk VIa, wymienićnię, wymienićnisz, wymienićmień, wymienićnił, wymienićniony wymieniać ndk I, wymienićam, wymienićasz, wymienićają, wymienićaj, wymienićał, wymienićany 1. «dać coś innego w zamian za coś; dać, przesłać coś sobie wzajemnie; zrobić… … Słownik języka polskiego
ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… … Słownik języka polskiego
grzmocić — ndk VIa, grzmocićcę, grzmocićcisz, grzmoć, grzmocićcił, grzmocićcony grzmotnąć dk Vc, grzmocićnę, grzmocićniesz, grzmocićnij, grzmocićnął, grzmocićnęła, grzmocićnęli, grzmocićnięty, grzmocićnąwszy 1. pot. «bić mocno, mocno uderzać; walić»… … Słownik języka polskiego
implikować — ndk IV, implikowaćkuję, implikowaćkujesz, implikowaćkuj, implikowaćował, implikowaćowany 1. «zawierać, mieścić w sobie; pociągać za sobą» 2. «przypisywać coś komuś; imputować» Implikować uczucia ludzkie zwierzętom. implikować się «implikować… … Słownik języka polskiego
