zadęcie

n I

1. rzecz. od zadąć.

2. «dźwięk wydobyty z instrumentu dętego»

Zadęcie puzonu, trąbki.

3. pot. «pretensjonalne podnoszenie wartości, rangi czegoś, pokazywanie siebie lub czegoś takim, jakim się nie jest; pretensjonalność; rzadziej: zacięcie, inklinacja»

Mieć zadęcie na artystę.

Miał zadęcie do malarstwa.