zakazać

zakazać
dk IX, \zakazaćkażę, \zakazaćkażesz, \zakazaćkaż, \zakazaćzał, \zakazaćany - zakazywać ndk VIIIa, \zakazaćzuję, \zakazaćzujesz, \zakazaćzuj, \zakazaćywał, \zakazaćywany
«wydać zakaz, zabronić czegoś»

Zakazał dzieciom wychodzić z domu.

Zakazano palenia ognisk w lesie.

Zakazana książka.

Zakazany film.

◊ Zakazany owoc «rzecz ponętna, pociągająca, ale niedostępna z powodu zakazu, zabroniona»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • zakazać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zakazywać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakażaćam, zakażaća, zakażaćają, zakażaćany {{/stl 8}}– zakazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zakażaćkażę, zakażaćzi, zakażaćkaź, zakażaćkażony {{/stl 8}}{{stl 7}} przyczyniać się do przeniesienia drobnoustrojów… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zakazać — Zakazany owoc zob. owoc …   Słownik frazeologiczny

  • zakażać — → zakazić …   Słownik języka polskiego

  • zakazywać — → zakazać …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

  • zakazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zakazywaćzuję, zakazywaćzuje, zakazywaćany {{/stl 8}}– zakazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zakazywaćkażę, zakazywaćkaże, zakazywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nie pozwalać czegoś robić; zabraniać czegoś; wydawać zakaz,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • móc — 1. pot. Jak cię mogę «byle jak, niedbale» 2. posp. Ktoś może komuś naskoczyć, nagwizdać, nadmuchać «ktoś nie jest w stanie komuś zaszkodzić lub zakazać czegoś»: (...) był mocno partyjny, tak że mogli nagwizdać nam socjalistyczni planiści, którzy… …   Słownik frazeologiczny

  • infekować — ndk IV, infekowaćkuję, infekowaćkujesz, infekowaćkuj, infekowaćował, infekowaćowany «powodować infekcję; zarażać, zakażać» …   Słownik języka polskiego

  • ingerencja — ż I, DCMs. ingerencjacji; lm D. ingerencjacji (ingerencjacyj) «mieszanie się do czegoś, wtrącanie się w cudze sprawy; wywieranie wpływu» Ingerencja władz. Ingerencja w czyjeś sprawy. Wykluczyć ingerencję. Zabronić, zakazać ingerencji. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”