Słownik języka polskiego . 2013.
chlorowodór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. chlorowodórdoru, Mc. chlorowodórdorze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} związek nieorganiczny w postaci bezbarwnego gazu o ostrym, duszącym zapachu; rozpuszczając się w wodzie, tworzy żrący kwas chlorowodorowy (kwas… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chlorowcowodór — m IV, D. chlorowcowodórdoru, Ms. chlorowcowodórdorze; lm M. chlorowcowodórdory chem. chlorowcowodory «związki nieorganiczne, połączenia chlorowców z wodorem: fluorowodór, chlorowodór, bromowodór, jodowodór; w zwykłych warunkach są gazami, jako… … Słownik języka polskiego
chlorowodorowy — przym. od chlorowodór ∆ Kwas chlorowodorowy «związek nieorganiczny, wodny roztwór chlorowodoru, bezbarwna, dymiąca ciecz, stosowana w przemyśle metalurgicznym, włókienniczym, w ceramice, cukrownictwie, skórnictwie, medycynie, w syntezie… … Słownik języka polskiego
salmiak — m III, D. u, N. salmiakkiem, blm chem. «substancja krystaliczna rozpuszczalna w wodzie, ogrzewana rozkłada się na amoniak i chlorowodór; stosowana do lutowania, cynowania, cynkowania, w farbiarstwie oraz jako składnik nawozów mieszanych; chlorek… … Słownik języka polskiego
chlorowodorowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. chlorowodór: Butle chlorowodorowe. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
