zakuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zakuwać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakuwać — → zakuć … Słownik języka polskiego
zakuwać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakuwaćam, zakuwaća, zakuwaćają, zakuwaćany {{/stl 8}}– zakuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zakuwaćkuję zakuwaćkuje, zakuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kując,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kajdany — blp, D. kajdan «żelazne łańcuchy do skuwania rąk i nóg więźniom» Brzęk kajdan. Dźwigać kajdany. Okuć, zakuć kogo w kajdany. Nałożyć, włożyć, założyć komu kajdany. Chodzić w kajdanach. przen. «okowy, pęta; niewola» Kajdany rodzinne. Kajdany życia … Słownik języka polskiego
łańcuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych, tworzących rodzaj sznura, mający zastosowanie w technice, jako ozdoba itp.; czasem (zwykle w lm): okowy, kajdany» Złoty łańcuch. Łańcuch przegubowy. Łańcuchy kotwicy.… … Słownik języka polskiego
okowa — ż IV, CMs. okowawie; lm D. oków zwykle w lm, podn. «łańcuchy, kajdany» Zakuć w okowy. przen. Rzeka w okowach lodu. Skruszyć okowy przesądów … Słownik języka polskiego
zakuty — zakutyuci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. zakuć (p.) zakuty w użyciu przym. «bezmyślny, tępy, ograniczony» Zakuty fanatyk czegoś. ◊ posp. Zakuta pała, zakuty łeb «o kimś tępym, niezdolnym, nieinteligentnym» … Słownik języka polskiego
kajdany — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. kajdanyan {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żelazne obręcze i łańcuchy do krępowania rąk i nóg więźniów; okowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brzęk kajdan. Zakuć w kajdany. Włożyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. nicie {{/stl 8}}{{stl 7}} metalowy bolec zakończony z jednej strony łbem, służący do łączenia na stałe elementów metalowych przez umieszczenie go w otworze wykonanym w tych elementach i zaklepanie, zakucie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
