- zamiatacz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)«mężczyzna zajmujący się zamiataniem ulic»
Słownik języka polskiego . 2013.
zamiatacz
Look at other dictionaries:
omiatacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów rzad. «mężczyzna zajmujący się sprzątaniem, omiataniem posesji, ulic; zamiatacz» … Słownik języka polskiego
zamiataczka — ż III, CMs. zamiataczkaczce; lm D. zamiataczkaczek forma ż. od zamiatacz … Słownik języka polskiego
