zapalny

zapalny
\zapalnyni, \zapalnyniejszy
1. «mający właściwości zapalające; łatwo się zapalający, łatwo palny»

Materiał zapalny.

Substancja zapalna.

◊ Punkt zapalny «coś, co staje się przyczyną jakiegoś konfliktu, zatargu»
2. «łatwo unoszący się, wybuchający, entuzjazmujący się czymś; gwałtowny, wybuchowy»

Zapalna młodzież.

Zapalna wyobraźnia.

Zapalny charakter, temperament.

3. med. «dotyczący przebiegu zapalenia (tkanki) oraz jego objawów, wywołany zapaleniem»

Proces, stan zapalny.

∆ Ognisko zapalne «miejsce, w którym występują zmiany chorobowe (np. obrzęk, zaczerwienienie) i zaczyna się proces chorobowy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zapalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zapalnyni, zapalnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łatwo zapalający się, łatwo palny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Substancje zapalne. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zaognić — dk VIa, zaognićnię, zaognićnisz, zaognićnij, zaognićnił, zaognićniony zaogniać ndk I, zaognićam, zaognićasz, zaognićają, zaognićaj, zaognićał, zaognićany 1. «wywołać stan zapalny, rozjątrzyć» Zaognić rany. 2. «wywołać zaczerwienienie, niezdrowy… …   Słownik języka polskiego

  • Krzysztof Krauze — Infobox actor bgcolour = silver name = Krzysztof Krauze imagesize = 240px caption = birthdate = Birth date and age|1953|4|2|mf=y location = Warsaw, Poland height = deathdate = deathplace = birthname = spouse = ? (1974 1975) Ewa Salacka (1979… …   Wikipedia

  • angina — ż IV, CMs. anginanie, blm «ostry stan zapalny migdałków podniebiennych i gardła wywołany zakażeniem bakteryjnym» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • kilak — m III, D. a, N. kilakkiem; lm M. i med. «guz zapalny powstający w przebiegu późnej kiły w narządach wewnętrznych, skórze, błonach śluzowych, kościach, rozpadający się zwykle i tworzący owrzodzenia, ubytki» …   Słownik języka polskiego

  • miejscowy — miejscowywi 1. «właściwy danemu miejscu, związany z daną miejscowością, danym terenem; lokalny, tutejszy» Ludność miejscowa. Miejscowe władze. Miejscowa gwara. Miejscowe gleby. Miejscowy patriotyzm. Miejscowe zwyczaje, stosunki. ∆ Czas miejscowy… …   Słownik języka polskiego

  • obrzęk — m III, D. u, N. obrzękkiem; lm M. i 1. «objaw chorobowy polegający na nadmiernym gromadzeniu się płynu w przestrzeniach tkankowych i jamach surowiczych; miejsce spuchnięte» Obrzęk alergiczny, głodowy, zapalny, zastoinowy. Bolesny obrzęk. Mieć… …   Słownik języka polskiego

  • odczyn — m IV, D. u, Ms. odczynnie; lm M. y 1. chem. «charakterystyczna właściwość roztworu związana ze stężeniem jonów wodorowych (kwasowość, alkaliczność lub obojętność)» Odczyn zasadowy, obojętny, kwaśny roztworu. 2. med. «reakcja ustroju (narządu) na… …   Słownik języka polskiego

  • palny — «dający się palić, łatwo zapalny» Materiały palne. ∆ Broń palna «broń wyrzucająca pociski siłą gazów powstających w czasie spalania się prochu» …   Słownik języka polskiego

  • podrażnienie — n I 1. rzecz. od podrażnić. 2. «stan człowieka podrażnionego, zdenerwowanego, podnieconego» Wyraz jej twarzy zdradzał najwyższe podrażnienie. 3. med. «lekki stan zapalny» Podrażnienie woreczka żółciowego, wyrostka robaczkowego …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”